Kayak logboek 2020
Voorwoord
Het kajak jaar 2020 start anders dan wie dan ook maar had kunnen voorspellen. We zitten midden in een Pandemie, de corona crisis die de wereld in zijn greep houd. Gelukkig mogen we in Nederland nog naar buiten, al is het maar met twee personen en op anderhalve meter afstand.
Dit betekend dat we wel mogen varen, maar uit veiligheid niet de zee op kunnen. Dus vaar ik met mijn kanomaatje regelmatig vanuit huis door de Friese wateren en wachten we net zoals velen op beter tijden.
Rondje Aldegeaster Brekken
Multiemedia
Het plan dat we hebben is niet concreet, we weten dat de route vanaf Bolsward/Sneek richting Westhem is verbeterd. Zeg maar gereed gemaakt als sloepen route. Dit betekende dus dat de dam in de route is vervangen door een brug van voldoende hoogte.
Wij varen dus vanuit Bolsward richting Sneek over de Bolswarderzeilvaart om dan de Westhemmeropvaart te gaan verkennen. Hier is de dam inderdaad vervangen voor een nieuwe brug "Batten"genaamd.
De gehele opvaart is uitgediept, oevers versterkt en alle oude bruggetjes zijn vervangen voor nieuwe. Prima gedaan en voor ons geen overdraging meer. We kunnen nu rechtstreeks doorvaren naar het "Reidmar" (super klein groot water).
Wij gaan verder en besluiten op het "Sipkemar" (ook klein groot water) om niet via de zelfde weg terug te varen. We hebben twee keuzes, de eerste is via Greonterp en Dedgum door de oude opvaart naar de Workummer-trekvaart en zo naar Bolsward, of en dat is ons besluit, de Aldegaeaster Brekken op en dan via Workum richting bolsward. Dit is dus een tocht van iets meer dan dertig kilometer.
Als we op de Brekken varen is het opvallend rustig, de corona hakt er ook bij de watersport flink in. Op de Brekken is een nieuw eilandje aangelegd om het riet te beschermen tegen de watersporters. Wij gebruiken hier onze lunch om hierna onze route te vervolgen naar Workum, Parrega voor een korte pauze en dan als laatste Tjerkwerd en uit eindelijk Bolsward.
Als je niets te doen hebt, is dit een tocht die meer dan de moeite waard is om te varen. Het is landelijk, met mooie Friese dorpjes en rust, heel veel rust.
De "Vier van Bolsward"
Afgelopen maand wordt veel gesproken over de anderhalve meter economie en samenleving. Anderhalf verwijst natuurlijk naar het advies van het RIVM om minimaal anderhalve meter afstand te houden als we naar buiten gaan en anderen tegenkomen. Is het mogelijk om straks weer aan het werk te gaan als je minimaal anderhalve meter afstand van de collega's moet houden? Kan je nog wel veilig naar een café of bioscoop? Kunnen deze gelegenheden nog wel draaien als er veel minder klanten naar binnen mogen? Hoe gaat het met onze sport, trainingen, opleidingen enz. dit vroeg en vraag ik mij de laatste tijd regelmatig af.
Hoe kunnen we nog varen? Nou dat mag nog wel met twee personen. Anderhalve meter afstand is ook niet zo moeilijk, maar dan is de vraag met wie! Wie is er veilig voor mij en ben ik wel veilig voor die ander. Ik had mij nooit kunnen bedenken dat dit voor mij relevante vragen zouden worden.
Nu woon ik gelukkig aan het open water, dus het varen is voor mij eenvoudig te regelen. Elbrich woont dicht bij mij en we weten van elkaar dat we met niemand in aanraking komen. We zijn al heel lang vaarmaatjes dus wij kunnen samen varen. Maar waarheen, eerst maar twee korte tochtjes om weer wat gewenning op te doen en dan onderweg maar bespreken wat we kunnen en mogen.
De routes
De eerste tocht is op 08 april, de “Marne route” die langs ons huis komt een toch van ongeveer 20 kilometer. Het is goed weer en we varen de route met de klok mee. Dus via de Kloostervaart, Boalserter Feart Burgwerd en Wommels. Voorbij Wommels kruipen we op een verlaten steiger langs het jaagpad voor een beker thee en onze lunch. Het is extreem rustig op het water. Ook op het jaagpad trouwens. Af en toe een paar wandellaars waarvan je als je niet beter zou weten zou denken dat ze onenigheid hebben zo ver lopen ze uit elkaar. (anderhalve meter plus.)
Maar goed, om te laten zien dat de corona discipline er goed in zit was ik mijn handen regelmatig in het koude water van de vaart bij gebrek aan een kraantje.
We varen verder en slaan af de Sebearefeart naar Oosterend, waar je dwars door het dorpje langs de oude kerk vaart. Dan volgen we de Oosterenderfeart en gaan bij het kleine Paradijs de Hidaarderfeart in die dan na Hidaard weer de Oude Kloosterfeart wordt en ons weer thuis brengt.
De “Marne route”, en hoe kan het ook anders als je alleen of neem nu mijn geval regelmatig alleen thuis zit, en alleen maar veel corona gesprekken hoort, gaan onze gesprekken over hoe de toekomst er uit zou komen te zien. Onze nabije toekomst dan wel te verstaan. Wij hebben wel veel oplossingen, maar zelfs met z’n tweeën komen we er niet uit.
Deze route is één van de routes die wij in een redelijk ver verleden vaak als onderdeel organiseerden van een viertal routes met ongeveer de zelfde lengte. De routes vormen samen een soort klavervier die vanuit Bolsward worden gevaren. De “Vier van Bolsward”, het leek ons bij gebrek aan zeetochten leuk om dit eens te varen.
Nu wil ik er geen relaas van maken hoe de routes verder lopen, dus alleen welke routes we gevaren hebben. De foto’s staan op de website met een afbeelding van de route. We stappen bewust niet uit in dorpen langs de route, maar in de polders waar niet veel mensen komen.
Op het einde van de Marne route spotte Elbrich nog een roodwang schildpad die lag te zonnen op drijvend materiaal. Deze exoten komen we steeds vaker tegen als de winters zo warm zijn als de afgelopen jaren. Ze worden in het water losgelaten als ze als huisdier te groot worden of als men ze zat is. Bij strenge vorst overleven ze het niet.
De tweede route is een rondje Bolsward, Arum, Witmarsum en zo weer naar Bolsward. Door het redelijke aantal molens (niet de moderne windmolens) onderweg noemen wij deze route dus ook de Bolswarder Molentocht. Deze route hebben we gevaren op 11 april.
De derde tocht is vanuit Bolsward een rondje Kubaard met de klok mee die 16 april op het programma stond. De vaart naar Kubaard is dusdanig smal dat wij gedwongen werden om een stukje te klûnen! Klûnen zeg je, ja klûnen, met reden!!. Voor ons was een liefdevol stel zwanen die hadden besloten om klokkend en blazend ons duidelijk te maken dat ze niet wilde wijken en zo zijn wij om de ophanden zijnde confrontatie uit de weg te gaan maar gaan klûnen. Dus uit de kano, stukje lopen en voorbij het zwanennest en met een Himalaya start weer de sloot in.
De vierde route is gevaren op 20 april met een harde windkracht 7 uit het noord oosten. Deze route gaat vanuit Bolsward, Tjerkwerd richting Makkum, maar voor Makkum sla je af naar Exmorra en zo weer naar Bolsward.
Al deze routes had ik eigenlijk sinds vele jaren niet meer gevaren. Maar ook zo rond Bolsward zijn er veel leuke routes om te verkennen. Ik moet wel zeggen dat ik de tochten op zee wel mis, maar er zal weer een tijd komen dat we daar weer kunnen varen.
Als je gaat varen doe het veilig en let op jezelf en elkaar.
